|
|
|
|
6
/ 22 |
|
Devşirme
kanunu gereği ihtiyaca göre üçbeş senede ve bazen daha da uzun bir
sürede Hristiyanlardan sekiz ila on sekiz ve bazen yirmi yaş arasındaki
sıhhatli ve kuvvetli çocuklardan Acemi Oğlanı alınmaya başladı.
Bununla beraber 14-18 yaş arasındakiler tercih ediliyordu. Önceleri
Rumeli'de Arnavutluk, Yunanistan, Adalar ve Bulgaristan'dan, daha
sonra ise Sırbistan, Bosna-Hersek ve Macaristan'dan çocuk toplandı.
Bu durum, XV. Muhtelif hizmetlerde bulunan Acemilerin, Yeniçeri
Ocağına kayıt ve kabullerine "Çıkma" veya "Kapıya
Çıkma (bedergâh) denirdi.
Devşirme usûlü, kendi dönem ve zamanına göre
iyi bir sonuç vermişti. Bu sonuç hem Osmanlılar, hem de çocuğu devşirilen
aileler için faydalı olmuştu. Osmanlılar açısından faydalı olmuştu,
zira o dönemin bitip tükenmek bilmeyen harpleri, devamlı surette
insanları yutan birer makine haline gelmişlerdi. İşte bu makinaların
zararlarını en aza indirebilmek ve kendi Müslüman Türk nüfusunu
koruyabilmek için devlet, gayrı müslim vatandaşlarından istifadeyi
düşünmüştü. Böylece hem İslâm Türk mefkûresinin daha geniş sahalarda
yayılmasını sağlamak, hem de kendi asıl nüfusuna dokunmamak suretiyle
azınlığa düşmeyecekti. Devşirme sistemi, çocuğu devşirilenler bakımından
da faydalı bir şeydi, çünkü onlar da çocuklarının içinde bulundukları
mali sıkıntıdan kurtulacağını biliyorlardı. Muhtemelen çocukları
devlet kademelerinde vazife alır ve yüksek bir mevkiye gelebilirdi.
Bunun da kendileri için faydalı olacağı bir gerçekti. Bu sebepledir
ki kaynaklar, pek çok Hristiyan ailenin, çocuğunu devşirmeye verebilmek
için adeta birbirleri ile yarıştıklarını kayd ederler. Hatta sadece
Hristiyan çocuklarının devşirilmesi kanun iken feth edildikten sonra
halkı Müslüman olan Bosna'dan da devşirilmek suretiyle acemi oğlanı
alınırdı. Zira bunu bizzat kendileri arzuluyordu.
Bilindiği üzere her saha ve konuda olduğu gibi
devşirme sisteminde de arzu edilmeyen bazı suistimallerin olduğu
söylenebilir. Buna karşılık devlet, gönderdiği memurlarının kanunsuz
hareketlerini önlemeye gayret ediyordu. 9. Cemaziyelahir 973 (10
Ocak 1566) tarihinde Semendire Beyi ile İvraca Kadısına yazılan
bir hükümde Acemi oğlanı devşirmeye giden bir memurun hâne (ev)
başına onar akça nal parası vesair kanunsuz paralar alıp 5-10 yaşındaki
çocukları önce alıp sonra bin ve daha ziyade akçaya tekrar babalarına
sattığı bildirilmekle Yayabaşılarından Ferhad gönderilip hakkıyla
teftiş olunması ve memurun eşyası arasında bulunan para, kumaş vesair
mühürlenip defterle merkeze gönderilmesi emr edilmistir. Böylece
devlet, bu ve benzeri haksızlıkların önüne geçmeyi, adaletsizliği
ortadan kaldırmayı istiyordu.
|
6
/ 22 |
|
|
|